به نظر خودم به خاطر تاثیرات مثبتی که روی روح و روان انسان میذاره و ذهن رو علاوه بر این که آرامش میبخشه، خلاق تر هم میکنه!!نوازندگی و گوش دادن به موسیقی زمین تا آسمون فرق میکنن ولی هر دو قشنگ،لازم و مفید هستند.

من خودم درسته که فعلا بد جوری در موسیقی غرق شدم, ولی با هر هنری که روبرو می شم اون حس مربوطه م تحریک می شه , مثلا با دیدن یک رقص زیبا به وجد می آم , با دیدن یک نقاشی خوب , یک داستان خوب , یک فیلم که هنرمندانه ساخته شده باشه , یا حتی مثلا یک کاشی کاری و معماری استادانه جذب می شم.
ولی خب موسیقی همونطور که شما اشاره کردید راحت بر دل و روح می شینه و اثر خودش رو (اونجایی که باید بذاره ) می ذاره.
خصوصا وقتی عمیق بهش گوش می کنی و با تمام وجود لمسش می کنی ,
من چنین وقت هایی یک حسی شبیه مو بر تن سیخ شدن یا یک حالت رعشه بهم دست می ده ,
...
خدایا ممنون که موسیقی رو آفریدی...

این هم یک جور رجحانیه که ذهن و روح به صورت ناخودآگاه ایجاد میکنه. همین اندازه که میگین توی موسیقی غرق شدین یعنی علاقه مندین اون هم بیشتر از هنر های دیگه.
البته یکی از مهمترین دلایلش یه چیز دیگه ست. امیدوارم بتونین حدس بزنین

امروز یه جا خوندم گوش دادن به موسیقی، روح ملکوتی انسان رو تقویت میکنه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!یه روایتی هم نوشته بود که وقتی خدا کالبد انسان رو ساخت، روح ملکوتی حاضر نمیشد وارد کالبد بشه. فرشته ها موسیقی نواختن. روح به وجد اومد و وارد کالبد شد!!!! جل الخالق!!!!!!

:48:

ممنون,
ولی من فکر می کنم هر هنری به نوبه ی خودش می تونه چنین کاری رو انجام بده...